"...η δημιουργία ενός BEC από φως θεωρούνταν μέχρι σήμερα πρακτικά αδύνατη, αφού τα φωτόνια χάνονται όταν ψυχθούν. Αυτός εξάλλου είναι ο λόγος που αν κανείς κατεβάσει τη θερμοκρασία μιας λάμπας πυράκτωσης, ο λαμπτήρας απλά θα σβήσει.
Τελικά, όμως, υπάρχει λύση. Η ομάδα του καθηγητή Μάρτιν Βάιτς αρχικά παγίδευσε το φως ανάμεσα σε δύο καθρέπτες. Τα κάτοπτρα αυτά περιόρισαν την κίνηση των φωτονίων και τα ανάγκασαν έτσι να συμπεριφέρονται περίπου όπως θα συμπεριφέρονταν τα άτομα της ύλης.
Για να μειώσουν τη θερμοκρασία των φωτονίων, οι ερευνητές εισήγαγαν στο κενό ανάμεσα στους καθρέπτες μόρια χρωστικής, τα οποία απορροφούν το φως και στη συνέχεια το εκπέμπουν εκ νέου. Η συνεχής απορρόφηση και επανεκπομπή έφερε τελικά τα φωτόνια σε θερμική ισορροπία.
«Στη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, τα φωτόνια απέκτησαν τη θερμοκρασία περιβάλλοντος» εξηγεί ο Δρ Βάιτς. «Με αυτόν τον τρόπο, έψυξαν το ένα το άλλο σε θερμοκρασία δωματίου χωρίς να εξαφανιστούν».
Στην τελική φάση, οι ερευνητές έστρεψαν στο κενό ανάμεσα στα κάτοπτρα μια δέσμη λέιζερ, προκειμένου να αυξήσουν την πυκνότητα των φωτονίων πάνω από ένα κρίσιμο όριο.
Το «υπερφωτόνιο» που προέκυψε εμφανίστηκε ως έντονη κίτρινη λάμψη, παρόμοια με το φως των λέιζερ, ανάμεσα στους δύο καθρέπτες.
Η εξωτική λάμψη του BEC, προβλέπουν οι ερευνητές, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί σε λέιζερ με μήκος κύματος μικρότερο από του ορατού φωτός -λέιζερ στην περιοχή του υπεριώδους και των ακτίνων Χ...."(Η εντυπωσιακή μελέτη δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature.)
Πηγή: http://www.in.gr/
Τελικά, όμως, υπάρχει λύση. Η ομάδα του καθηγητή Μάρτιν Βάιτς αρχικά παγίδευσε το φως ανάμεσα σε δύο καθρέπτες. Τα κάτοπτρα αυτά περιόρισαν την κίνηση των φωτονίων και τα ανάγκασαν έτσι να συμπεριφέρονται περίπου όπως θα συμπεριφέρονταν τα άτομα της ύλης.
Για να μειώσουν τη θερμοκρασία των φωτονίων, οι ερευνητές εισήγαγαν στο κενό ανάμεσα στους καθρέπτες μόρια χρωστικής, τα οποία απορροφούν το φως και στη συνέχεια το εκπέμπουν εκ νέου. Η συνεχής απορρόφηση και επανεκπομπή έφερε τελικά τα φωτόνια σε θερμική ισορροπία.
«Στη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, τα φωτόνια απέκτησαν τη θερμοκρασία περιβάλλοντος» εξηγεί ο Δρ Βάιτς. «Με αυτόν τον τρόπο, έψυξαν το ένα το άλλο σε θερμοκρασία δωματίου χωρίς να εξαφανιστούν».
Στην τελική φάση, οι ερευνητές έστρεψαν στο κενό ανάμεσα στα κάτοπτρα μια δέσμη λέιζερ, προκειμένου να αυξήσουν την πυκνότητα των φωτονίων πάνω από ένα κρίσιμο όριο.
Το «υπερφωτόνιο» που προέκυψε εμφανίστηκε ως έντονη κίτρινη λάμψη, παρόμοια με το φως των λέιζερ, ανάμεσα στους δύο καθρέπτες.
Η εξωτική λάμψη του BEC, προβλέπουν οι ερευνητές, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί σε λέιζερ με μήκος κύματος μικρότερο από του ορατού φωτός -λέιζερ στην περιοχή του υπεριώδους και των ακτίνων Χ...."(Η εντυπωσιακή μελέτη δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature.)
Πηγή: http://www.in.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου